1 Ὥστε,  ἀδελφοί  μου  ἀγαπητοὶ  καὶ  ἐπιπόθητοι,  χαρὰ  καὶ  στέφανός  μου,  οὕτως  στήκετε  ἐν  Κυρίῳ,  ἀγαπητοί. 

2 Εὐοδίαν  παρακαλῶ  καὶ  Συντύχην  παρακαλῶ  τὸ  αὐτὸ  φρονεῖν  ἐν  Κυρίῳ.  3 ναὶ  ἐρωτῶ  καὶ  σέ,  γνήσιε  σύζυγε*,  συλλαμβάνου*  αὐταῖς,  αἵτινες  ἐν  τῷ  εὐαγγελίῳ  συνήθλησάν  μοι  μετὰ  καὶ  Κλήμεντος  καὶ  τῶν  λοιπῶν  συνεργῶν  μου,  ὧν  τὰ  ὀνόματα  ἐν  βίβλῳ  ζωῆς. 

4 Χαίρετε  ἐν  Κυρίῳ  πάντοτε·  πάλιν  ἐρῶ,  χαίρετε.  5 τὸ  ἐπιεικὲς  ὑμῶν  γνωσθήτω  πᾶσιν  ἀνθρώποις.  ὁ  Κύριος  ἐγγύς·  6 μηδὲν  μεριμνᾶτε,  ἀλλ’  ἐν  παντὶ  τῇ  προσευχῇ  καὶ  τῇ  δεήσει  μετὰ  εὐχαριστίας  τὰ  αἰτήματα  ὑμῶν  γνωριζέσθω  πρὸς  τὸν  Θεόν.  7 καὶ  ἡ  εἰρήνη  τοῦ  Θεοῦ  ἡ  ὑπερέχουσα  πάντα  νοῦν  φρουρήσει  τὰς  καρδίας  ὑμῶν  καὶ  τὰ  νοήματα  ὑμῶν  ἐν  Χριστῷ  Ἰησοῦ. 

8 Τὸ  λοιπόν,  ἀδελφοί,  ὅσα  ἐστὶν  ἀληθῆ,  ὅσα  σεμνά,  ὅσα  δίκαια,  ὅσα  ἁγνά,  ὅσα  προσφιλῆ,  ὅσα  εὔφημα,  εἴ  τις  ἀρετὴ  καὶ  εἴ  τις  ἔπαινος,  ταῦτα  λογίζεσθε·  9 ἃ  καὶ  ἐμάθετε  καὶ  παρελάβετε  καὶ  ἠκούσατε  καὶ  εἴδετε  ἐν  ἐμοί,  ταῦτα  πράσσετε·  καὶ  ὁ  Θεὸς  τῆς  εἰρήνης  ἔσται  μεθ’  ὑμῶν. 

10 Ἐχάρην  δὲ  ἐν  Κυρίῳ  μεγάλως  ὅτι  ἤδη  ποτὲ  ἀνεθάλετε  τὸ  ὑπὲρ  ἐμοῦ  φρονεῖν·  ἐφ’  ᾧ  καὶ  ἐφρονεῖτε,  ἠκαιρεῖσθε  δέ.  11 οὐχ  ὅτι  καθ’  ὑστέρησιν  λέγω·  ἐγὼ  γὰρ  ἔμαθον  ἐν  οἷς  εἰμι  αὐτάρκης  εἶναι.  12 οἶδα  καὶ  ταπεινοῦσθαι,  οἶδα  καὶ  περισσεύειν·  ἐν  παντὶ  καὶ  ἐν  πᾶσιν  μεμύημαι,  καὶ  χορτάζεσθαι  καὶ  πεινᾶν,  καὶ  περισσεύειν  καὶ  ὑστερεῖσθαι.  13 πάντα  ἰσχύω  ἐν  τῷ  ἐνδυναμοῦντί  με.  14 πλὴν  καλῶς  ἐποιήσατε  συνκοινωνήσαντές  μου  τῇ  θλίψει. 

15 οἴδατε  δὲ  καὶ  ὑμεῖς,  Φιλιππήσιοι,  ὅτι  ἐν  ἀρχῇ  τοῦ  εὐαγγελίου,  ὅτε  ἐξῆλθον  ἀπὸ  Μακεδονίας,  οὐδεμία  μοι  ἐκκλησία  ἐκοινώνησεν  εἰς  λόγον  δόσεως  καὶ  λήμψεως  εἰ  μὴ  ὑμεῖς  μόνοι,  16 ὅτι  καὶ  ἐν  Θεσσαλονίκῃ  καὶ  ἅπαξ  καὶ  δὶς  εἰς  τὴν  χρείαν  μοι  ἐπέμψατε.  17 οὐχ  ὅτι  ἐπιζητῶ  τὸ  δόμα,  ἀλλὰ  ἐπιζητῶ  τὸν  καρπὸν  τὸν  πλεονάζοντα  εἰς  λόγον  ὑμῶν.  18 ἀπέχω  δὲ  πάντα  καὶ  περισσεύω·  πεπλήρωμαι  δεξάμενος  παρὰ  Ἐπαφροδίτου  τὰ  παρ’  ὑμῶν,  ὀσμὴν  εὐωδίας,  θυσίαν  δεκτήν,  εὐάρεστον  τῷ  Θεῷ.  19 ὁ  δὲ  Θεός  μου  πληρώσει  πᾶσαν  χρείαν  ὑμῶν  κατὰ  τὸ  πλοῦτος  αὐτοῦ  ἐν  δόξῃ  ἐν  Χριστῷ  Ἰησοῦ.  20 τῷ  δὲ  Θεῷ  καὶ  Πατρὶ  ἡμῶν  ἡ  δόξα  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων·  ἀμήν. 

21 Ἀσπάσασθε  πάντα  ἅγιον  ἐν  Χριστῷ  Ἰησοῦ.  ἀσπάζονται  ὑμᾶς  οἱ  σὺν  ἐμοὶ  ἀδελφοί.  22 ἀσπάζονται  ὑμᾶς  πάντες  οἱ  ἅγιοι,  μάλιστα  δὲ  οἱ  ἐκ  τῆς  Καίσαρος  οἰκίας. 

23 Ἡ  χάρις  τοῦ  Κυρίου  Ἰησοῦ  Χριστοῦ  μετὰ  τοῦ  πνεύματος  ὑμῶν.  ⧼Ἀμήν⧽.