1 Παῦλος  ἀπόστολος,  οὐκ  ἀπ’  ἀνθρώπων  οὐδὲ  δι’  ἀνθρώπου  ἀλλὰ  διὰ  Ἰησοῦ  Χριστοῦ  καὶ  Θεοῦ  Πατρὸς  τοῦ  ἐγείραντος  αὐτὸν  ἐκ  νεκρῶν,  2 καὶ  οἱ  σὺν  ἐμοὶ  πάντες  ἀδελφοί,  ταῖς  ἐκκλησίαις  τῆς  Γαλατίας· 

3 χάρις  ὑμῖν  καὶ  εἰρήνη  ἀπὸ  Θεοῦ  Πατρὸς  ἡμῶν ⇔  «καὶ  Κυρίου»  Ἰησοῦ  Χριστοῦ,  4 τοῦ  δόντος  ἑαυτὸν  ὑπὲρ  τῶν  ἁμαρτιῶν  ἡμῶν,  ὅπως  ἐξέληται  ἡμᾶς  ἐκ  τοῦ  αἰῶνος  τοῦ  ἐνεστῶτος  πονηροῦ  κατὰ  τὸ  θέλημα  τοῦ  Θεοῦ  καὶ  Πατρὸς  ἡμῶν,  5 ᾧ  ἡ  δόξα  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων·  ἀμήν. 

6 Θαυμάζω  ὅτι  οὕτως  ταχέως  μετατίθεσθε  ἀπὸ  τοῦ  καλέσαντος  ὑμᾶς  ἐν  χάριτι  Χριστοῦ  εἰς  ἕτερον  εὐαγγέλιον,  7 ὃ  οὐκ  ἔστιν  ἄλλο·  εἰ  μή  τινές  εἰσιν  οἱ  ταράσσοντες  ὑμᾶς  καὶ  θέλοντες  μεταστρέψαι  τὸ  εὐαγγέλιον  τοῦ  Χριστοῦ.  8 ἀλλὰ  καὶ  ἐὰν  ἡμεῖς  ἢ  ἄγγελος  ἐξ  οὐρανοῦ  εὐαγγελίζηται*  ὑμῖν  παρ’  ὃ  εὐηγγελισάμεθα  ὑμῖν,  ἀνάθεμα  ἔστω.  9 ὡς  προειρήκαμεν,  καὶ  ἄρτι  πάλιν  λέγω,  εἴ  τις  ὑμᾶς  εὐαγγελίζεται  παρ’  ὃ  παρελάβετε,  ἀνάθεμα  ἔστω. 

10 Ἄρτι  γὰρ  ἀνθρώπους  πείθω  ἢ  τὸν  Θεόν;  ἢ  ζητῶ  ἀνθρώποις  ἀρέσκειν;  εἰ  ἔτι  ἀνθρώποις  ἤρεσκον,  Χριστοῦ  δοῦλος  οὐκ  ἂν  ἤμην. 

11 γνωρίζω  γὰρ  ὑμῖν,  ἀδελφοί,  τὸ  εὐαγγέλιον  τὸ  εὐαγγελισθὲν  ὑπ’  ἐμοῦ  ὅτι  οὐκ  ἔστιν  κατὰ  ἄνθρωπον·  12 οὐδὲ  γὰρ  ἐγὼ  παρὰ  ἀνθρώπου  παρέλαβον  αὐτό  οὔτε  ἐδιδάχθην,  ἀλλὰ  δι’  ἀποκαλύψεως  Ἰησοῦ  Χριστοῦ. 

13 Ἠκούσατε  γὰρ  τὴν  ἐμὴν  ἀναστροφήν  ποτε  ἐν  τῷ  Ἰουδαϊσμῷ,  ὅτι  καθ’  ὑπερβολὴν  ἐδίωκον  τὴν  ἐκκλησίαν  τοῦ  Θεοῦ  καὶ  ἐπόρθουν  αὐτήν,  14 καὶ  προέκοπτον  ἐν  τῷ  Ἰουδαϊσμῷ  ὑπὲρ  πολλοὺς  συνηλικιώτας  ἐν  τῷ  γένει  μου,  περισσοτέρως  ζηλωτὴς  ὑπάρχων  τῶν  πατρικῶν  μου  παραδόσεων.  15 Ὅτε  δὲ  εὐδόκησεν  ὁ  [θεὸς  ὁ]  ἀφορίσας  με  ἐκ  κοιλίας  μητρός  μου  καὶ  καλέσας  διὰ  τῆς  χάριτος  αὐτοῦ  16 ἀποκαλύψαι  τὸν  Υἱὸν  αὐτοῦ  ἐν  ἐμοὶ,  ἵνα  εὐαγγελίζωμαι  αὐτὸν  ἐν  τοῖς  ἔθνεσιν,  εὐθέως  οὐ  προσανεθέμην  σαρκὶ  καὶ  αἵματι,  17 οὐδὲ  ἀνῆλθον  εἰς  Ἱεροσόλυμα  πρὸς  τοὺς  πρὸ  ἐμοῦ  ἀποστόλους,  ἀλλὰ  ἀπῆλθον  εἰς  Ἀραβίαν,  καὶ  πάλιν  ὑπέστρεψα  εἰς  Δαμασκόν. 

18 Ἔπειτα  μετὰ  τρία ⇔  ἔτη  ἀνῆλθον  εἰς  Ἱεροσόλυμα  ἱστορῆσαι  Κηφᾶν,  καὶ  ἐπέμεινα  πρὸς  αὐτὸν  ἡμέρας  δεκαπέντε·  19 ἕτερον  δὲ  τῶν  ἀποστόλων  οὐκ  εἶδον,  εἰ  μὴ  Ἰάκωβον  τὸν  ἀδελφὸν  τοῦ  Κυρίου.  20 ἃ  δὲ  γράφω  ὑμῖν,  ἰδοὺ  ἐνώπιον  τοῦ  Θεοῦ  ὅτι  οὐ  ψεύδομαι.  21 ἔπειτα  ἦλθον  εἰς  τὰ  κλίματα  τῆς  Συρίας  καὶ  τῆς  Κιλικίας.  22 ἤμην  δὲ  ἀγνοούμενος  τῷ  προσώπῳ  ταῖς  ἐκκλησίαις  τῆς  Ἰουδαίας  ταῖς  ἐν  Χριστῷ.  23 μόνον  δὲ  ἀκούοντες  ἦσαν  ὅτι  Ὁ  διώκων  ἡμᾶς  ποτε  νῦν  εὐαγγελίζεται  τὴν  πίστιν  ἥν  ποτε  ἐπόρθει,  24 καὶ  ἐδόξαζον  ἐν  ἐμοὶ  τὸν  Θεόν.