8Et relinquam in vobis eos qui fugerint gladium in gentibus, cum dispersero vos in terris : 9et recordabuntur mei liberati vestri in gentibus ad quas captivi ducti sunt : quia contrivi cor eorum fornicans et recedens a me, et oculos eorum fornicantes post idola sua : et displicebunt sibimet super malis quæ fecerunt in universis abominationibus suis. 10Et scient quia ego Dominus non frustra locutus sum, ut facerem eis malum hoc.

11Hæc dicit Dominus Deus : Percute manum tuam et allide pedem tuum, et dic, Heu ! ad omnes abominationes malorum domus Israël, quia gladio, fame et peste ruituri sunt. 12Qui longe est, peste morietur : qui autem prope, gladio corruet : et qui relictus fuerit et obsessus, fame morietur : et complebo indignationem meam in eis. 13Et scietis quia ego Dominus, cum fuerint interfecti vestri in medio idolorum vestrorum, in circuitu ararum vestrarum, in omni colle excelso, et in cunctis summitatibus montium, et subtus omne lignum nemorosum, et subtus universam quercum frondosam, locum ubi accenderunt thura redolentia universis idolis suis. 14Et extendam manum meam super eos : et faciam terram desolatam, et destitutam, a deserto Deblatha, in omnibus habitationibus eorum : et scient quia ego Dominus.