4737. stephanoó
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 4737: στεφανόω

στεφανόω, στεφάνῳ: 1 aorist ἐστεφανωσα; perfect passive participle ἐστεφανωμενος; (στέφανος); from Homer down;

a. to encircle with a crown, to crown: the victor in a contest, 2 Timothy 2:5.

b. universally, to adorn, to honr: τινα δόξῃ καί τιμή, Hebrews 2:7, 9, from Psalm 8:6.

Forms and Transliterations
εστεφανωμενον εστεφανωμένον ἐστεφανωμένον εστεφανωσας εστεφάνωσας ἐστεφάνωσας εστεφάνωσεν στεφανούντά στεφανουται στεφανούται στεφανοῦται στηθοδεσμίδα estephanomenon estephanoménon estephanōmenon estephanōménon estephanosas estephanōsas estephánosas estephánōsas stephanoutai stephanoûtai
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
4736
Top of Page
Top of Page