Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 2615: καταδουλόωκαταδουλόω, καταδούλω; future καταδουλώσω; 1 aor middle κατεδουλωσαμην; (κατά under (see κατά, III. 3)); (from Herodotus down); to bring into bondage, enslave: τινα, Galatians 2:4 L T Tr WH; 2 Corinthians 11:20 (cf. Winers Grammar, 255f (240)); middle to enslave to oneself, bring into bondage to oneself: Galatians 2:4 R G. Forms and Transliterations καταδουλοι καταδουλοῖ καταδουλούντο καταδουλωσαμένων καταδουλωσουσιν καταδουλώσουσιν καταδουλώσω καταδυναστεία καταδυναστείαν καταδυναστείας κατεδουλούντο κατεδουλώσατο katadouloi katadouloî katadoulosousin katadoulōsousin katadoulṓsousinLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |