647. apostasion
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 647: ἀποστάσιον

ἀποστάσιον, ἀποστασίου, τό, very seldom in native Greek writings, defection, of a freedman from his patron, Demosthenes 35, 48 (940, 16); in the Bible:

1. divorce, repudiation: Matthew 19:7; Mark 10:4 (βιβλίον ἀποστασίου, equivalent to כְּרִיתֻת סֵפֶר book or bill of divorce, Deuteronomy 24:1, 3; (Isaiah 50:1; Jeremiah 3:8)).

2. a bill of divorce: Matthew 5:31. Grotius at the passage and Lightfoot, Horae Hebrew at the passage, We a copy of one.

Forms and Transliterations
αποστάσει αποστάσεις αποστασίαι αποστασιον αποστάσιον ἀποστάσιον αποστασιου αποστασίου ἀποστασίου αποστάται αποστάτας αποστατείτε αποστάτην αποστατήσαι αποστάτιν αποστάτις αποστατούντας apostasion apostásion apostasiou apostasíou
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
646
Top of Page
Top of Page