STRONGS NT 5278: ὑπομένω

ὑπομένω; imperfect ὑπέμενον; future 2 person plural ὑπομενεῖτε; 1 aorist ὑπέμεινα; perfect participle ὑπομεμενηκως; from Homer down; the Sept. for קִוָּה, חִכָּה, יִחֵל;

1. to remain i. e. tarry behind: followed by ἐν with a dative of the place, Luke 2:43, ἐκεῖ, Acts 17:14.

2. to remain i. e. abide, not recede or flee; tropically,

a. to persevere: absolutely and emphatically, under misfortunes and trials to hold fast to one's faith in Christ (R. V. commonly endure), Matthew 10:22; Matthew 24:13; Mark 13:13; 2 Timothy 2:12 (cf. 2 Timothy 2:10 in b.); James 5:11; with τῇ θλίψει added, when trial assails (A. V. in tribulation (i. e. the dative of circumstances or condition)) (cf. Kühner, § 426, 3 (Jelf, § 603, 1)), Romans 12:12 (quite different is ὑπομένειν τῷ κυρίῳ, לַיְהוָה הוחִיל, Lamentations 3:21, 24; Micah 7:7; 2 Kings 6:33; לַי הִכָּה, Psalm 32:20 (), to cleave faithfully to (A. V. wait for) the Lord, where the dative depends on the verb contrary to Greek usage (cf. Winers Grammar, § 52, 16)).

b. to endure, bear bravely and calmly: absolutely, ill-treatment, 1 Peter 2:20; εἰς παιδείαν, i. e. εἰς τό παιδεύεσθαι (for or unto chastening), Hebrews 12:7 according to the reading of L T Tr WH which is defended at length by Delitzsch at the passage (and adopted by Riehm (Lehrbegriff as above with, p. 758 note), Alford, Maulton, others), but successfully overthrown (?) by Fritzsche (De conformatione N. Ti. critica quam Lachmann edidit, pp. 21ff) (and rejected by the majority of commentators (Bleek, Lünemann, Kurtz, others)). with an accusative of the thing, 1 Corinthians 13:7; 2 Timothy 2:10; Hebrews 10:32; Hebrews 12:2f 7 R G; James 1:12.

υπέμεινα υπέμεινά υπεμείναμεν υπεμειναν υπέμειναν ὑπέμεινάν υπεμεινατε υπεμείνατε ὑπεμείνατε υπέμεινε υπεμεινεν υπέμεινεν ὑπέμεινεν υπέμενον υπομείναι υπομειναντας ὑπομείναντας υπομεινάντων υπομεινας υπομείνας ὑπομείνας υπομείνατε υπομείνη υπομείνης υπόμεινον υπόμεινόν υπομείνω υπομεμενηκοτα υπομεμενηκότα ὑπομεμενηκότα υπομενει υπομενεί υπομένει ὑπομένει υπομενείς υπομενειτε υπομενείτε ὑπομενεῖτε υπομενετε υπομένετε ὑπομένετε υπομενομεν υπομένομεν ὑπομένομεν υπομένοντας υπομενοντες υπομένοντες υπομένοντές ὑπομένοντες υπομενούμέν υπομενούσι υπομένουσιν υπομενω υπομενώ υπομένω ὑπομένω υπομένων hypemeinan hypémeinán hypemeinate hypemeínate hypemeinen hypémeinen hypomeinantas hypomeínantas hypomeinas hypomeínas hypomemenekota hypomemenekóta hypomemenēkota hypomemenēkóta hypomenei hypoménei hypomeneite hypomeneîte hypomenete hypoménete hypomeno hypomenō hypoméno hypoménō hypomenomen hypoménomen hypomenontes hypoménontes upemeinan upemeinate upemeinen upomeinantas upomeinas upomemenekota upomemenēkota upomenei upomeneite upomenete upomeno upomenō upomenomen upomenontesInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts