◄ 3396. mignumi ►
Strong's Exhaustive Concordance
mingle.

A primary verb; to mix -- mingle.

Forms and Transliterations
εμίγησαν έμιξε εμιξεν έμιξεν ἔμιξεν μεμιγμενα μεμιγμένα μεμιγμενην μεμιγμένην μεμιγμενον μεμιγμένον μίγνυται μίχθητε emixen émixen memigmena memigména memigmenen memigmenēn memigménen memigménēn memigmenon memigménon
Links
Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts
3395
Top of Page
Top of Page